Modern ana akım eğitim anlayışına yönelik eleştiriler, küresel salgın sonrası farklı bir boyut kazandı. Kitlesel, standart, zorunlu ve ideolojik eğitim, salgının ortaya çıkardığı olağanüstü koşullarda yeni arayışları yaygın bir deneyimleme fırsatı oluşturdu. Bu olağanüstü deneyimleme sürecinde, öğrenme-öğretme süreçleri, öğrenci ve öğretmen arasındaki geleneksel, politik, hiyerarşik roller ve okulun merkezi pozisyonu pratikte olduğu kadar zihinlerde de yeniden yapılandırıldı. Hızla değişen ve dönüşen piyasa, üretim ve tüketim alışkanlıkları ve kuralları, öğretim çıktıları ve ihtiyaç duyulan yetkinlikleri bir daha düşünmeyi gerektirdi.

Çağdaş modern ana akım eğitim olgusu, iki asrı aşan deneyimiyle derinlemesine bir kültür, kurumsallaşma ve bağlam oluşturmaya devam ediyor. Son durumda yüzlerce kurumun, mesleğin, kuralın, milyonlarca çalışanın, onlarca sektörün gündelik yaşama sirayet eden etkisiyle birlikte ana akım eğitimde en küçük bir değişiklik talebi bile büyük yankılar uyandırmaya vesile oluyor. 

Var olan ağ ve yapı içerisinde ana akım eğitim için alternatif yol var mıdır?

Alternatif yol, tam bir ayrışmayı mı yoksa tedrici bir dönüşümü mü gerektirir?

Bu dönüşüm sürecinde kime nasıl bir rol ve sorumluluk düşer?

Kitlesel Eğitimde Rota Arayışı temalı II. İstanbul Eğitim Konferansı'nda bu soruları küresel perspektifte tartışmayı hedefliyoruz. Bu tartışma sürecinde doğru soruları sorabilmek ve dünyanın farklı bölgelerindeki benzer tartışmalardan haberdar olmak için farklı coğrafyalardan uzmanları İstanbul’da buluşturuyoruz.